Μια παλιά μαθήτρια θυμάται...

Η μαθήτρια του Γ4 Πουλιοπούλου Ελισάβετ συνάντησε μια παλιά μαθήτρια του σχολείου μας, την κυρία Ευαγγελία Κονταξή, και τη ρώτησε τι θυμάται από την εποχή που φοιτούσε στο 2ο Γυμνάσιο Κιλκίς. Ακολουθούν μερικές από τις αναμνήσεις της όπως τις κατέγραψε η Ελισάβετ:

"Η κυρία Ευαγγελία φοίτησε στο τότε Γυμνάσιο Θηλέων Κιλκίς (νυν 2ο Γυμνάσιο) από το 1956 ως το 1959 οπότε και διέκοψε τις σπουδές της. Εκείνη την εποχή η μαθητική διαρροή, συνήθως κοριτσιών, ήταν σύνηθες φαινόμενο. Πολλά κορίτσια σταματούσαν τη φοίτησή τους. Η πιο συνηθισμένη δικαιολογία ήταν να...παντρευτούν, όπως και η κυρία Ευαγγελία. Το ίδιο έκαναν και άλλα έξι κορίτσια από την τάξη της.

Μάλιστα εγκαινίασε το 2ο Γυμνάσιο, στο κτίριο που στεγάζεται τώρα, και όπως μου περιέγραψε, οι αίθουσες που έκανε μάθημα ήταν η σημερινή αίθουσα 10 και η 2. Γιατί το 2ο Γυμνάσιο χτίστηκε το 1956 περίπου. Μέχρι τότε υπήρχε μόνο το σημερινό κτίριο του Λαογραφικού Μουσείου στο οποίο λειτουργούσε το Γυμνάσιο Κιλκίς και έχει συνδεθεί με τον στενημαχίτη φιλόλογο Αθανάσιο Τσούντα. Το Γυμνάσιο λειτουργούσε εκ περιτροπής με βάρδιες, ως αρρένων το πρωί και θηλέων το απόγευμα τη μία εβδομάδα και το αντίστροφο την επόμενη. Το σημερινό κτίριο του 2ου Λυκείου δεν υπήρχε (κτίστηκε την περίοδο της δικτατορίας) και στον τεράστιο αυλόγυρο δίνονταν θεατρικές παραστάσεις και γίνονταν γυμναστικές επιδείξεις. Στις φωτογραφίες που μας έδωσε η κυρία Ευαγγελία, μαθήτριες παίρνουν μέρος σε θεατρική παράσταση το 1959 με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για την ανέγερση της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου (ο ναός χτίστηκε το 1960 από δωρητές Στενημαχίτες και με τη συνδρομή όλων των ενοριτών). Η αρχαιολατρία που υπήρχε φαίνεται από τα σκηνικά της παράστασης και το ντύσιμο των μαθητριών.

Καθηγητές έρχονταν αρκετοί από τη Θεσσαλονίκη, όπως και σήμερα (η κυρία Ευαγγελία θυμάται τα ονόματα Φαρμάκη και Γερασιμίδου), ενώ ο μαθηματικός Τοσουνίδης από το Κιλκίς εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για την απόφασή της να διακόψει το σχολείο. Θυμάται χαρακτηριστικά και τον φιλόλογο Δρεπανίδη, ο οποίος αν και πόντιος στην καταγωγή, δεν άφηνε τους μαθητές να μιλούν την ώρα της διδασκαλίας την ποντιακή.

Θυμάται με λύπη την αποβολή μιας μαθήτριας της Ε' Γυμνασίου (σημερινής Β' Λυκείου) από όλα τα Γυμνάσια της περιφέρειας και τη δημόσια διαπόμπευσή της, το εξευτελισμό της δηλαδή, από τον Γυμνασιάρχη την ώρα της πρωινής προσευχής μπροστά σε όλους τους μαθητές. Ο λόγος; Εθεάθη από καθηγήτρια του σχολείου να κάνει βόλτα στον δρόμο με ένα αγόρι (φαντάρο ή στρατιωτικό)! Κρίμα, γιατί ήταν πολύ καλή μαθήτρια και ήθελε μόνο ένα χρόνο για να τελειώσει το σχολείο. Το απολυτήριο του Γυμνασίου εκείνη την εποχή ήταν πολύ μεγάλο προσόν. Και ενώ τη συγκεκριμένη κοπέλα την απέβαλαν και της στέρησαν το δικαίωμα στη μόρφωση, μια άλλη κοπέλα,κόρη στρατιωτικού, παντρεύτηκε, έμεινε έγκυος σε μικρή ηλικία, αλλά της επετράπη να παρακολουθήσει την τελευταία τάξη και να αποφοιτήσει. Γιατί δεν έγινε το ίδιο και στην πρώτη περίπτωση;"

Ευχαριστούμε πολύ και τις δύο μαθήτριες του σχολείου μας - παλιά και νέα - για τις πληροφορίες αυτές, και την κυρία Ευαγγελία ιδιαιτέρως και για τις φωτογραφίες που μας έδωσε (από την περίοδο 1958-59).